De Annie's

Eén kritisch zinnetje in een 70 pagina’s tellend partijrapport over de kwantitatief grote, maar kwalitatief niet altijd hoogstaande landbouwexport zint haar niet en ze dreigt een eigen partij op te richten. De Agrarische Sociale Partij. ASP, haar eigen initialen. Jullie moeten nu doen wat ik wil of ik bega een ongeluk!

Bij D66 – in het landbouw en natuurdebat aan de andere kant van het spectrum – klagen de jongeren juist dat het allemaal niet ver genoeg gaat. In plaats van 130 nog maar 100 rijden op de snelwegen? 90 moet het zijn! I want it all, I want it now.

Er is geen stikstofprobleem, roept Thierry Baudet. 78 procent van de lucht is stikstof, dus hoezo een probleem? Dat klopt. Er is een stikstof-verbindingenprobleem. Nederland kampt, meer dan andere landen, met veel te hoge concentraties ammoniak en mono-stikstofoxiden. Dat leidt tot verzuring en vermesting en tot het uitsterven van een grote variatie aan planten en dieren. En dat probleem is niet uit de lucht komen vallen.

Het gewraakte beleid is al bijna 30 jaar geleden in gang gezet met de Nitraatrichtlijn en de Habitatrichtlijn. Toen al wisten we in Europa dat het fout ging en dat er iets moest gebeuren. Je kunt erover twisten welke PFAS-norm verstandig is. Je kunt je afvragen hoeveel beschermde natuurgebieden Nederland moet hebben en hoe groot die moeten zijn. Maar je kunt niet je kop in het zand steken als je weet dat iets fundamenteel misgaat.

In de media en in het parlement lijkt het soms of heel Nederland boos is. De trekkers bepalen het beeld. Maar als Annie haar eigen boerenpartij opricht en alle boeren stemmen erop, haalt ze amper twee Kamerzetels – er even van uitgaande dat alle boeren zouden denken als Annie.

Ondertussen zie je in de peilingen de veelgeplaagde partijen die het kabinet schragen langzaam opkrabbelen en doen partijen die af en toe met het kabinet samenwerken het ook goed. Blijkbaar klopt het beeld van die boze boeren en burgers niet met wat werkelijk leeft in het electoraat.

Hashtag: rotmaatregel, twittert de VVD. De liberalen omarmen het deze week geformuleerde begin van een nieuw beleid nog niet van harte, maar ze stáán er wel voor. Eén stap verder en we krijgen politici die een kritische analyse durven maken met stevige maatregelen en die ook echt voluit durven verdedigen.

Zoals CDA-premier Ruud Lubbers deed toen hij zei: ‘Nederland is ziek’. En PvdA-leider Wim Kok toen hij de uit de hand gelopen WAO versoberde. Ze wisten dat ze zich er niet meteen populair mee maakten. Maar ze stonden voor het algemeen belang en uiteindelijk schreven ze geschiedenis.