Een quotum

Vorig jaar was het migratiesaldo – het verschil tussen wat hier binnenkomt en er uitgaat – 114.000. In de jaren ervoor zo’n 80.000.

Buitenlandse studenten

Een groot deel van dat cijfer bestaat uit buitenlandse studenten. In Nederland hebben we er 86.000. De Top 5: Duitsers, Italianen, Chinezen, Amerikanen, Indiërs. Breinen die wij goed kunnen gebruiken. Ooit klaagde staatssecretaris van Onderwijs Halbe Zijlstra over de grote aantallen buitenlandse studenten. Tot minister Jan Kees de Jager (Financiën) hem cijfers liet zien hoeveel er hier blijven en wat ze Nederland opleveren. Hij was meteen overtuigd.

Luister ook | Gemengde gevoelens in Den Haag over regeerakkoord

Er zijn ook heel veel arbeidsmigranten. De Top 3: Polen – bouwvakkers bijvoorbeeld, Duitsers omdat ze naast ons wonen, en ict’ers uit India. Die dragen jaarlijks zo’n 11 miljard euro bij aan de Nederlandse economie.

Dan zijn er uiteraard vluchtelingen die plots hun land moeten verlaten en niets liever willen dan zo snel mogelijk terugkeren. En er zijn asielzoekers, waarvan uiteindelijk maar een deel wordt toegelaten: in 2018 12.500. Wat er gebeurt met mensen die niet erkend worden, is een groot probleem. Vaak verdwijnen ze in de illegaliteit. Maar dat los je onmogelijk nationaal op. Hier is werk aan de winkel voor Europa.

Onrustgevoelens

Mensen die niet dagelijks met het onderwerp bezig zijn, kun je niet euvel duiden dat ze denken: migratie, asielzoekers, illegalen. Dat een politicus zich weinig precies uitdrukt is wél kwalijk. Die voedt onrustgevoelens.

Luister ook | Nederland houdt vast aan 500 hervestigingen

De Jonge wil quota invoeren. Als je dat goed doet, blijkt misschien wel dat we in een aantal sectoren méér migranten nodig hebben. Ict’ers – Nederland kennisland kan er niet genoeg gebruiken. Zijn er straks wel genoeg verplegers om ons te verzorgen? Op deuren van winkels en cafés zie ik briefjes: ‘personeel gezocht’.

Krimpregio

Wie zegt dat de migratie drastisch moet worden ingeperkt, moet erbij vertellen dat Nederland dan een krimpregio wordt. Dan groeit er gras op de kade van Rotterdam, hoorde ik Mark Rutte ooit zeggen in debat met Geert Wilders. Lekker rustig, maar geen moer te doen. En wat er nog wel is, kunnen we niet meer betalen.

Mijn wens voor 2020 is: een quotum voor gemakzuchtige politieke uitspraken. Graag zo laag mogelijk.