Handen

Alhoewel u dat best kunt overslaan want het wordt geen fraaie vertoning: Rutte die onmachtig wat scherven van zijn in duizend stukken gevallen vaasje gooit naar een duikende Baudet, die in een debat toch nooit zegt wat hij echt denkt. Daarvoor kunt u beter zijn ‘essays’ in buitenlandse bladen lezen.

Zoals zijn deze week gepubliceerde boekbespreking waarin hij zijn ware aard toont: een angstig mannetje, doodsbang voor vrouwen. Vrouwen moeten lekker thuis voor de kinderen zorgen en tijd in de relatie met hun mannetje investeren, bepleit Baudet. Het debat met Rutte bij Pauw trekt vast niet eens de helft van het aantal kijkers van zondag. Want zondag was Het Grote Nagenieten, omdat ‘we’ eindelijk weer eens wat wonnen.

Het maakt niet uit wat het is, als ‘we’ winnen zijn ‘we’ ineens allemaal even ‘wij’. En wat staan ‘we’ op de kaart he! Tweehonderdmiljoen tv-kijkers zagen dat ‘wij’ best een leuk moppie kunnen zingen. Tweehonderdmiljoen tv-kijkers gaan volgend jaar zien dat ‘wij’ een groots tv-spektakel kunnen produceren. Nog eens honderd miljoen mensen gaan zien dat ‘we’ ook een fantastisch Formule 1 circuit hebben. Prachtig gelegen in de duinen, aan een mooi strand met de leukste strandtenten ter wereld.

De wereld gaat Nederland van zijn mooiste kant zien dankzij twee jonge mensen die zich niet in een malletje lieten proppen, maar alles uit hun unieke talent halen. Max die zijn school niet afmaakte want hij wist wat hij wilde: racen. En Duncan die na jaren te zijn gepest op de middelbare school voor de rockacademie koos. Dromen die we bijna niet meer toelaten in ons rubberentegelparadijs, waar veiligheid het belangrijkste doel is.

Ik was vorige week op een evenement waar honderden vmbo-leerlingen konden speeddaten met vakmensen, om te kijken wat ze willen worden. ‘We zijn geneigd deze kinderen als de werkbijtjes van de toekomst te zien’ zei de vrouw die het evenement organiseert. ‘Als handen. Handen aan het bed, handen aan de machine. Maar mogen ze ook dromen van het winnen van The Voice?’ Ja, dat mogen ze! Grijp met die handen een stuur of een microfoon vast en verover de wereld. Zodat we weer even ‘wij’ zijn.