Opinie | Koloniale takeover

Ze joeg hem de partij uit, maar BNNVARA geeft Gario alweer ruim baan om zijn agressieprobleem over Nederland uit te storten. Maandagavond zat hij Oscar-waardig het slachtoffer te spelen in Op1 zonder dat de presentatoren ook maar een poging deden hem als dader te bevragen. De échte slachtoffers van het geweld van Gario zijn niet alleen de argeloze witte Nederlanders die gewend waren op 5 december een kinderfeestje te vieren om vervolgens van racisme te worden beschuldigd.

Ook het leven van de mensen voor wie Gario zich zegt in te zetten werd niet beter van zijn aandachtschreeuwen. In NRC stond dit weekend een gesprek met tv-presentator Sosha Duysker. Ze vertelt over haar onbezorgde jeugd in Enkhuizen waar ze deel uitmaakte van een hechte vriendengroep en haar Surinaamse afkomst nooit een thema was. Als ze nu door Enkhuizen loopt denkt ze overal: 'slavengeld, slavengeld, slavengeld'.

Ondertussen vindt Gario dat zijn leven in gevaar is omdat hij door Simons en haar team wordt gestereotypeerd als 'de gevaarlijke zwarte man'. Het advocatenkantoor dat door de partij is ingehuurd wordt door het slijk gehaald omdat de huidskleur van de medewerkers de verkeerde tint heeft: 'te wit' volgens het handjevol fans dat Gario nog heeft binnen de partij en zijn royement een 'koloniale takeover' noemt.

Nu Gario tijd over heeft kan hij misschien eens een kijkje gaan nemen in Veenhuizen, onderdeel van de Koloniën van Weldadigheid die door Unesco zijn toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. Daar werden in de 19de eeuw Nederlandse paupers vanuit de grote steden naar toe gedeporteerd om gedisciplineerd te worden door vanaf 5 uur 's ochtends te werken op het land. Ze mochten er pas weer uit als ze met werken hun schulden aan de staat hadden afbetaald. De binnenlandse koloniën, waar voorouders van één op de zestien Nederlanders woonden, werden pas opgedoekt rond de tijd dat de slavernij ook werd afgeschaft. Ik voel ineens een trauma en slachtofferschap opborrelen, kan iemand even een cameraploeg sturen?