Hoe spraakherkenning juist nadelig kan zijn voor mensen met leesproblemen
Speel de aflevering afOf luister via BNR app Spotify Apple Podcasts
Over de aflevering
Je zou denken dat spraakherkenning uitermate geschikt is om analfabeten en mensen met dyslexie te helpen. Je kunt immers van alles laten voorlezen. Maar het zelf lezen van teksten heeft een belangrijk voordeel dat je niet niet uit audio kunt halen. Het uitbreiden van je vocabulaire en het begrijpen van complexer taalgebruik: dat kun je ook met een podcast voor elkaar krijgen, maar het voorspellen van tekst, dat lukt daarmee niet. Een tekst is visueel, je ziet het volgende woord al voor je eraan begint en er zitten spaties en andere leestekens in. Dat helpt om te begrijpen waar een tekst heen gaat. Zo gebruik je je hersenen efficiënter en maak je capaciteit vrij om andere dingen mee te doen.
Er zijn meerdere vervolgonderzoeken waar aan gedacht wordt. Zo willen onderzoekers ook gaan kijken of lettertype een rol speelt bij het redigeren van teksten. Het vermoeden is namelijk dat als je een tekst op fouten moet controleren - zeker als je er meerdere keren doorheen loopt - je dit het beste elke keer in een ander lettertype kunt doen. Dan haal je er meer uit.
In deze audio hoor je onderzoeker Falk Huettig van het Max Plack Institute for Psycholinguistics. Lees hier meer over het onderzoek.
