Nieuwe biosensor moet coronavirus in de lucht detecteren

Over de aflevering

Voor wie wil weten hoe die sensor precies werkt: houd je vast, het is niet simpel. In de sensor zitten kleine gouden nano-eilandjes op een glazen laagje. Op die nano-eilandjes wordt een lichtbundel - een laser - geprojecteerd. Dat licht weerkaatst en wordt weer opgevangen door een detector (sensor).

Door dat licht in een bepaalde hoek op die eilandjes te projecteren, absorberen moleculen op het oppervlakte een deel van het licht. De rest wordt weer teruggekaatst. Als er nou op dat oppervlakte van die gouden eilandjes beweging is, bijvoorbeeld als twee deeltjes op elkaar reageren, dan verandert de manier waarop het licht terugkaatst en weet je: hier gebeurt wat.

In het geval van het coronavirus werkt het als volgt: op de gouden eilandjes plakken ze een DNA-receptor die het virus kan herkennen. Als er zo'n virusdeeltje (RNA-streng) voorbijkomt, hechten de twee aan elkaar. Die omhelzing kun je detecteren. Om te voorkomen dat er ook omhelzingen met andere (bijna dezelfde) virussen worden gemeten, gebeurt dit allemaal op een specifieke temperatuur. Want in sommige temperaturen houdt alleen die perfecte omhelzing stand en weet je dus zeker dat je het juiste virus hebt gedetecteerd.

Lees hier meer over het onderzoek: A new biosensor for the COVID-19 virus. Hier vind je de paper: Dual-Functional Plasmonic Photothermal Biosensors for Highly Accurate Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 Detection

Met dank aan onderzoeker Robbert Cool van de Rijksuniversiteit Groningen voor een heldere uitleg van een moeilijke techniek.