Ruimte: Naar de hel van Venus en weer terug
Een nieuwe satelliet, die in de komende tien jaar zal worden gemaakt, moet nog nauwkeuriger gaan kijken naar de atmosfeer van Venus dan al is gebeurd. De precieze maand waarin hij wordt gelanceerd is ook al bepaald en dat is om een goeie reden.
Een volledig uit de hand gelopen broeikaseffect, temperaturen van zo'n 500 graden, wolken vol CO2: Venus mag dan op de aarde lijken, in vergelijking met onze buurvrouw is onze planeet (nog) een paradijsje. Maar hoe kan het bij Venus zo uit de hand gelopen zijn? En waar bestaat die atmosfeer nou precies uit?
Dat moet een nieuwe satelliet vol instrumenten gaan uitzoeken. Hij meet nauwkeuriger dan de satellieten die er al waren en moet in maart 2031 gelanceerd worden. Niet in februari, niet in april, nee: maart. Lukt het niet, dan kan het pas twee jaar later weer. Waarom? Omdat je niet genoeg brandstof kunt meenemen om in één keer naar Venus te vliegen. Je moet dan de zwaartekracht van andere hemellichamen gebruiken als een soort katapult. Die moeten dan alleen wel op de goede plek staan ten opzichte van de aarde en dat is dus niet altijd zo.
In deze audio hoor je Michiel Min van SRON. Meer lezen over de missie naar Venus kan hier: EnVision: Understanding why Earth’s closest neighbour is so different.
Wetenschap Vandaag
Over diepzeediertjes die broeikasgassen eten, immuuncellen die zichzelf opofferen en de zoektocht naar planeten. Over de nieuwste medicijnen, zonnecellen en sensoren. Kortom: hoe werkt de wereld om ons heen en hoe kunnen we hem nog beter maken?
