Computermodel op basis van de tseetseevlieg

Onderzoekers hebben - geïnspireerd door de tseetseevlieg - een wiskundig model gemaakt voor hoe leeftijd en ervaring van invloed kunnen zijn op nageslacht.

Ze bekeken de kosten-baten strategie die de beestjes hanteren bij het grootbrengen van hun jongen. Waarbij onder andere factoren als energieopname en -verbruik en leeftijd een belangrijke rol spelen.

Natuurlijk kozen ze niet voor niets voor dit vliegende diermodel: er gaan nog steeds mensen dood aan de ziekte die deze vlieg kan verspreiden. Meer weten over de biologie betekent ook beter de ziekte begrijpen. Ook is de tseetseevlieg anders dan veel andere vliegen: het dier legt niet honderd eitjes, maar eentje die uitkomt in de moeder. Waarna de larve daar uit melkklieren drinkt, om vervolgens - bijna even groot als de moeder - geboren te worden. Au, ja, maar dit maakt het makkelijker om een link te leggen met andere diersoorten.

Na een studie van drie jaar ontdekten konden ze de curve van efficiëntie die de voortplanting bij deze vliegen volgt beter verklaren. De tseetseevlieg drinkt bloed. Niet de makkelijkste maaltijd om aan te komen. Naarmate de vlieg beter wordt in het vinden van de juiste voedselbron, krijgt het meer binnen en kost het minder energie. Wordt de vlieg ouder dan slijten de vleugels en kost het weer meer energie. Dit is terug te zien in hoeveel vet er doorgegeven wordt aan de baby.

Dankzij deze kennis konden de onderzoekers een basismodel maken dat ook voor andere diersoorten zou kunnen werken. Wat het ze ook geeft is meer kennis over de groei van populaties van de vlieg, wat weer kan helpen bij het beter voorkomen van de ziekte.

In deze audio hoor je onderzoeker Antoine Barreaux van de universiteit van Bristol. Lees hier meer over het onderzoek: Why parents in their prime produce the best offspring.