The Hillary and Donald Show | Hoe showman Trump plotseling de regie kwijt is

Als iemand deze verkiezingen de media wist te bespelen was het Donald Trump wel. Maar bij de presentatie van zijn running mate raakte hij hopeloos de regie kwijt. Het had een wervelende opstap naar de conventie moeten worden. Maar de lancering van Mike Pence als vicepresidentskandidaat was rommelig, bizar en ging uit als een nachtkaars.

'Pence was my first pick.' Het is een schijnbaar achteloos zinnetje, maar er gaat  veel achter verscholen. Wat precies? Daarvoor moeten we een paar dagen terug. Trump meldt dat hij bijna heeft besloten wie zijn running mate wordt. Het gaat nu tussen drie kandidaten: Newt Gingrich, Chris Christie en Mike Pence. De beslissing zal binnen een paar dagen komen. Alles gaat volgens plan, alle journalisten gaan mee in het door Trump geschreven scenario. Er zijn gesprekken met de drie kandidaten, en de beelden van ontvangst en vertrek komen keurig op tv. Het is als een speciale campagne aflevering van Trumps realityshow The Apprentice.

Maar dan onthullen verschillende media dat het Mike Pence gaat worden. Trump laat weten dat hij er nog niet uit is. Wel bijna, maar er is nog geen final, final decission. Dit gebeurt op donderdag, Pence zei bij zijn presentatie dat hij woensdag al gevraagd is. Trump weet dat het verrassingseffect weg is. De naam is naar buiten, dit was niet de bedoeling. Het wordt erger voor Trump. Journalist Dana Bash meldt dat Trump spijt heeft, en aan zijn adviseurs heeft gevraagd of hij Pence nog in kan ruilen. De daadkrachtige geboren leider lijkt nu een weifelende foutenmaker. Hij kan niet meer terug, Trump zit vast.

De Clinton-campagne duikt er bovenop. Een campagnefilmpje zet al Trumps getwijfel nog even extra dik aan. 'Donald Trump: always divisive, not so decisive.'  

Trump kan het ontstane beeld niet even snel veranderen. Door de aanslag in Nice is er geen ruimte voor een rel om de aandacht af te leiden. De presentatie wordt verplaatst naar zaterdag, en gaat door, ondanks de coupe-poging in Turkije die de aandacht verder bij Trump wegtrekt. Het verrassingseffect is weg doordat de naam al gelekt is, Trump staat er op als een twijfelaar zit vast aan de verkeerde running mate. Kan de showman Trump zich hier overheen zetten?

Nee. Trump ziet er wat verslagen uit op dat kleine podium in een zaaltje in een New Yorks hotel. Hij heeft het over zijn campagne, zijn overwinningen, de muur en natuurlijk over zichzelf. Een onderwerp raakt behoorlijk ondergesneeuwd in zijn veel te lange speech: Mike Pence. Trump noemt expliciet een reden waarom het Pence is geworden: 'One reason I chose Mike Pence as running mate was party unity." “Ik had hem nodig om de partij bij elkaar te krijgen.' Dit is geen aanprijzing, dit is een verontschuldiging. 

Na een half uur ('lets get back to pence') kondigde Trump dan eindelijk zijn running mate aan. In plaats van achter hem te blijven staan luisteren, liep Trump meteen het podium af. Hij kwam pas weer terug toen hij Pence na zijn speech een paar seconden ongemakkelijk alleen op het podium had laten staan. Na afloop een foto met een grimas. Dit is geen huwelijk uit liefde, dit is een moetje.

De presentatie had te leiden onder de kleinschaligheid en het amateurisme van de Trump-campagne. Trumps speech was zeer matig. Hij moest zijn teksten voorlezen van papier. De belichting was slecht. Het nieuwe logo dat een dag eerder naar buiten kwam, was nergens te zien. De naam Pence was sowieso nergens in beeld. De zaal klapte, maar reageerde mat. Het contrast met de geoliede presentaties van Paul Ryan, in 2012 samen met Mitt Romney op een vliegdekschip, en de daverende verrassing van Sarah Palin in 2008 met een uitzinnig publiek, was groot. Zo blijkt showmaster Trump, de mediamagier die in de primaries steeds het draaiboek stevig in handen had, een paar dagen voor zijn conventie plotseling de regie kwijt. Voor de presentatie werd een nummer van The Rolling Stones gedraaid: You can’t always get what you want.