Ebola wordt Spaanse missionaris fataal
Het experimentele medicijn ZMapp heeft niet kunnen voorkomen dat een Spaanse missionaris aan de ziekte is overleden. Het is daarom verstandiger om met preventieve middelen aan de slag te gaan in de kwetsbare gebieden, zegt Marc Sprenger, directeur van the European Centre of Disease Prevention and Control, tegen BNR.
De Spaanse missionaris Miguel Pajares, voor zover bekend de eerste Europeaan die met het ebolavirus was besmet, overleed in een ziekenhuis in Madrid. Pajares (75) werd vorige week met een militair vliegtuig vanuit Liberia, waar hij werkte, naar Madrid gebracht. Hij werd opgenomen op een speciale afdeling van het Carlos III-ziekenhuis in de Spaanse hoofdstad. Pajares werd behandeld met het experimentele medicijn ZMapp, dat nog alleen op apen is getest.
De Wereldgezondheidsorganisatie heeft geen ethische bezwaren tegen het inzetten van de experimentele behandeling in de strijd tegen Ebola. Wel is de beschikbaarheid van het medicijn nog een probleem, zegt Sprenger. En over de werkzaamheid van het medicijn is wat hem betreft ook nog te weinig bekend. "Je ziet dat het zich in Guinee, Liberia en Sierra Leone verder verspreidt en het is belangrijk dat we lokaal ook hulp bieden."
Lokale hulp
Prioriteit heeft op dit moment het bieden van lokale hulp, het mobiliseren van voldoende medisch personeel en voorlichting in de landen waar het virus zich verspreidt. "Maar ook dat we in die landen voldoende personal protective equipment hebben, zoals handschoenen, schorten en dat soort zaken. Die moeten gewoon beschikbaar zijn en in een aantal gevallen is daar een tekort aan."
Probleem is volgens Sprenger dat je moeilijk inzicht krijgt in de exacte situatie per dorp. "Het is daarom moeilijk om goed overzicht te krijgen in wat er nodig is in de landen, omdat het behoorlijk verspreid is. We weten vrij zeker dat we niet alle gevallen kennen en dat soms met opzet zaken niet bekend worden; Niet iedereen wil graag naar een ziekenhuis en in een zware quarantaine komen waar ook geen familie bij mag."
Dichtheid
De eerste epidemieën deden zich een aantal jaren geleden voor in Midden-Afrika, waar de bevolkingsdichtheid veel minder is, met minder verkeer tussen streken. De dichtere bevolking, steden en uitwisseling van mensen maakt dat de verspreiding in West-Afrika veel sneller gaat. Het kan zijn dat iemand naar Europa gaat en daar potentieel mensen kan besmetten. Maar ik heb sterk de indruk dat Europa goed voorbereid is en dat die personen direct in quarantaine worden geplaatst, waardoor het zich niet verder kan verspreiden."
