Hoe discussies over asielzoekers volgens een vast patroon verlopen
Of een discussie in de media over asielzoekers leidt tot nieuw beleid, laat zich niet voorspellen. Toch verloopt zo'n discussie wel volgens een vast patroon.
Hoe verlopen discussies in de media over asielbeleid? Wanneer besteden media er aandacht aan? En wanneer heeft die discussie in de media invloed op het beleid? De Erasmus Universiteit heeft daar onderzoek naar gedaan, in opdracht van het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Onderzoeker Rianne Dekker analyseert de media-aandacht voor 16 kwesties die in de afgelopen jaren speelden. Dat gaat bijvoorbeeld om de Eritreese asielzoekers, Aleksander Dolmatov, de opvang van asielzoekers in de IJsselhallen en Mauro Manuel.
Wat er meestal gebeurt, beschrijft Dekker, is dat media de abstracte wetten persoonlijk maken. Dat zorgt ervoor dat er twee frames tegenover elkaar komen te staan. Allereerst is er het persoonlijke frame, dat vooral inzoomt op de problemen en het leed van mensen. Daar tegenover komt het bestuurlijke frame, dat de nadruk legt op het consequent uitvoeren van wetten en regels. Het gevolg is een David versus Goliath-dynamiek, ziet Dekker, waarbij een persoon in de moeilijkheden tegenover een starre overheid staat.
In het geval van Mauro leidde de discussie in de media uiteindelijk tot nieuwe regels: het kinderpardon. Maar dat is geen regel. Sterker, of een discussie in de media invloed heeft op het beleid laat zich niet voorspellen, blijkt uit dit onderzoek.
