Nobelprijs voor onderzoek naar DNA-reparatie
Je DNA raakt continu beschadigt. Maar het repareert zichzelf ook weer. De eerste ontdekkingen van manieren waarop dat werkt, zijn nu een Nobelprijs voor de Scheikunde waard.
De Nobelprijs voor de Scheikunde gaat dit jaar naar drie DNA-onderzoekers. Zij richten zich alledrie op hoe DNA zichzelf repareert als er fouten in ontstaan. Die fouten ontstaan aan de lopende band, zegt de voorzitter van het Nobelcomité voor Scheikunde, Sara Snogerup Linse. En ze kunnen door allerlei oorzaken ontstaan. Door ultraviolet licht van de zon, door roken, door reacties met water, of spontaan.
Tomas Lindahl had het idee dat er daarom ook een reparatiemechanisme moest bestaan. Hij zocht er naar en vond er een, haalt Claes Gustafsson, lid van het Nobelcomité, in herinnering. Dat was in de jaren '70. De twee andere nobelprijswinnaars, Paul Modrich en Aziz Sancar, vonden vervolgens andere mechanismen voor andere beschadigingen.
Er moest iets zijn dus we hebben het uitgezocht, zegt Lindahl bescheiden. Zo simpel is het misschien ook wel voor een wetenschapper. De impact van het onderzoek is er niet minder om. Het helpt bijvoorbeeld begrijpen waarom kanker zo'n ingewikkelde ziekte is om aan te pakken, vertelt Lindahl. Veel van de medicijnen proberen kankercellen te beschadigen. Ook die cellen kunnen zichzelf repareren.
